Brak śmiało do mężczyzn to problem chyba większości kobiet. Mało która kobieta jest w stanie sama rozpocząć rozmowę. Kobiety narzekają, że nie mają szczęścia w miłości, ponieważ są podrywane przez mężczyzn, którzy im nie odpowiadają. Czekają aż ten odpowiedni mężczyzna sam podejdzie, zamiast rozpocząć rozmowę. Tak samo mówią mężczyźni, którzy nie mogą poznać żadnej kobiety, że są brzydcy albo mają pecha. Jest to oczywiście urojone wytłumaczenie, które nie ma nic wspólnego z rzeczywistością. Brak śmiałości mężczyzn do kobiet to wynik niskiej samooceny i wiary w swoją osobę. Osoby, które nie mają śmiałości porozmawiać z kobietą/mężczyzną, która wydaje się sympatyczna boją się odpowiedzi, jaką otrzymają na zadanie pytanie. Zanim padnie pytają w głowie mają już kilka odpowiedzi, a oczywiście wszystkie są negatywne. Czasami chcą usłyszeć tylko same pozytywy i wolą nie ryzykować, aby nie narażać się na negatywną opinię. Brak śmiałości człowieka do człowieka wynika także z kompleksów, jakie ma każdy człowiek. Oceniamy swoją osobą według własnych kryteriów. Widzimy piękną kobietę lub przystojnego mężczyznę i zaczyna porównywać do siebie. Tamta osoba wygląda inaczej niż my, a siebie oceniamy krytycznie, co sprawia, że rezygnujemy z rozpoczęcia rozmowy. Brak śmiałości spowodowany jest również ocenianiem swojej osoby względem innych. Kobiety inaczej postrzegają mężczyzn, niż mężczyźni kobiety i nie można myśleć, że możemy być dla kobiety/facet nieatrakcyjni, ponieważ sami mamy się za brzydkich. Walkę z nieśmiałością należałoby zacząć od akceptacji swojej osoby i od zaprzestania oglądania się na innych i ciągłego porównywania się do innych. Należy skupić się na swojej osobie i przestać domyślać się, jaką uzyskamy odpowiedz, na zadane pytanie. Po prostu je zadawaj i nie przejmuj się tym, co usłyszysz, a potraktuj to jako udaną próbę rozmowy, pozbawioną kompleksów. Z osobą płci przeciwnej rozmawiaj tak jak z kolegą czy koleżanką. Nie myśl, jaki będzie rezultat rozmowy, a pokaż się z naturalnej strony. Nie należy udawać kogoś, kim się nie jest, a starać się zachować naturalność. Podczas takiej rozmowy warto się uśmiechać i patrzeć w oczy rozmówcy, aby nawiązać kontakt wzrokowy, który pozwala się człowiekowi rozluźnić. Podczas pierwszej rozmowy, która nawiązało się na ulicy czy w sklepie, nie powinno się poruszać tematów trudnych. Człowiek, który jest zdenerwowany i nieśmiały słysząc trudne pytanie, może pogłębić w sobie nieśmiałość. Warto rozmawiać o tym, co nas otacza czy o pogodzie, aby nawiązać dialog. Dopiero kiedy człowiek jest już rozluźniony i nie denerwuje, może poruszyć poważniejszy temat. Nieśmiałość w wielu przypadkach paraliżuje człowieka, który nie potrafi wydusić z siebie słowa. Walka z nieśmiałością to walka z uprzedzeniami, stereotypami, kompleksami czy niską samooceną. Aby wyzbyć się nieśmiałości, należy przestać myśleć stereotypowo i przestać porównywać się do innych. Człowiek nie powinien starać się być jak inni, ale powinien być zawsze sobą.