Żniwa a polska tradycja

Korzystając z okazji, że żniwa już za pasem pomyślałam, że dobrze byłoby poświęcić kilka słów na temat obrzędów oraz zwyczajów, które wiążą się właśnie z okresem żniw oraz z ich zakończeniem. Większość nich ulega zapomnieniu, przekształca się, nabiera nowej formy oraz znaczenia, w większości traktowana jest raczej jako zabawa, jednak mimo to w jakiś sposób stanowi formę kultywowania tradycji, która jest niezwykle istotna dla ludzi mieszkających na wsi.

Choć żniwa zawsze stanowiły czas niezwykłego wysiłku oraz ciężkiej pracy od rana do wieczora, to zawsze towarzyszyła im przyjemna, wesoła atmosfera. Ludzie szli na żniwa z uśmiechem na ustach, spiewając pieśni oraz licząc na obfite plony. W tradycji polskiej wsi przyjęło się, że początek żniw wyznaczał zawsze głos przepiórki. Zanim rozpoczęto żniwa, należało sprawdzić stan słomy oraz ziarna – jeśli ziarno z łatwością przełamywało się na pół, był to znak, że można przystępować do pracy.

Praca w polu zwiazana była także z różnego rodzaju rytuałami religijnymi – jednym z nich było rozpoczęcie żniw w miejscu, gdzie w formie krzyża zasiano poświęcone ziarno. Towarzyszyła temu modlitwa oraz piesni religijne.

Początek żniw nosił nazwę zażynki i miał miejsce najczęściej w sobotę z tego względu, iż jest to dzień Matki Boskiej, patronki żniwiarzy. Pracowano bez względu na warunki pogodowe, jedynym utrudnieniem, które zmuszało żniwiarzy do zaprzestania pracy był deszcz.

Początkowo w czasie żniw używano tylko sierpu, ponieważ kosa uznawana była za atrybut śmierci, jednak z czasem zaczęto odchodzić od tego zwyczaju i kosa również znalazła się w powszechnym użyciu.

Na zakończenie żniw zawsze pozostawiano na polu niezżęty fragment zboża, który nosił różne nazwy w zależności od regionu – mogła to być koza, przepiórka, broda czy wereja. Kłosy ścięte z tego fragmentu wykorzystywane były podczas święta Matki Boskiej Zielnej.

Kolejnym etapem było zawiezienie zboża i odpowiednie zabezpieczenie go w stodołach, co również nie obywalo się bez różnego rodzaju zabiegów magicznych, jak np. zatykanie gałązki brzozy z ołtarza stawianego na Boże Ciało, która miała chronić przed piorunami.

Z powyższego wpisu wynika, że okres żniw był dla mieszkańców wsi czasem szczególnym – z jednej strony radosnym, z drugiej przepełniony szeregiem zabiegów mających na celu zapewnienie pomyślności w pracy. Muszę przyznać, że brzmi to niezwykle barwnie i fascynująco, szczególnie dla kogoś, kto nie ma możliwości obcowania z tego typu tradycją na co dzień.

Leave a Comment

Firma budowlana Stan surowy Firma budowlana Usługi budowlane Budowa wieżowców Bluzki Bluzy Leginsy i spodnie Bluzki i body spudniczki sukienki Służebność przesyłu Wrocław fotograf na chrzest lublin fotograf ślubny lublin fotograf na chrzest lublin fototapety Naklejki 3D fototapety oklejanie witryn szkło we wnętrzach Plakaty Biuro rachunkowe Ożarów Mazowiecki Modernizacja węzłów cieplnych Audyt energetyczny przedsiębiorstwa Certyfikat energetyczny Audyt przedsiębiorstwa Szelki dla psa szelki dla psa szelki guard części samochodowe akumulatory Oleje silnikowe Filrty olejowe aleternatory samochodowe Rozruszniki samochodowe Klocki i tarcze samochodowe rozrządy Świece zapłonowe pompy samochodowe Sprzężyny i amortyzatory Kosmetyki samochodowe elektryka samochodowa Części zamienne do samochodów akumulatory samochodowe Oleje samochodowe Filrty paliwa Układ hamulcowy Kompletne rozrządy silnikowe Zawieszenie samochodowe Świecie Alternator samochodowy Pompy paliwa Rozrusznik samochodowy Elektryka samochodowa Kosmetyki do samochodów Regeneracja stawów Regeneracja stawów flebologia Strony internetowe Szczecin Psycholog Szczecin Pozycjonowanie stron internetowych Prace plastyczne Zajęcia plastyczno-techniczne Ćwiczenia sensroryczne Zabawy edukacyjne Rolkowe inspiracje Tależykowe inspiracje Artykuły edukacyjne Pojemniki fermentacyjne